De gemeenteraad is aan zet
(Ton Jansen, directeur Dorp, Stad en Land)
Wanneer gemeenten al weten dat ´een goede omgevingskwaliteit één van de maatschappelijke doelen van de nieuwe wet is, dan staan veiligheid en gezondheid – vooral de milieuaspecten – nog wel op het lijstje, maar omgevingskwaliteit bijna nooit. Vooral als het gaat om het deel wat de ruimtelijke aspecten omvat; namelijk ruimtelijke kwaliteit. Best bijzonder want ook al regel je alle andere zaken nog zo goed, wanneer je niet nadenkt over hoe je de omgeving wilt inrichten, hoe je die er uit wilt laten zien, wat je nog acceptabel vindt qua functievermenging, dichtheid, volume, situering, afstemming, uitstraling enz. dan wordt het waarschijnlijk niks.
Op dat vlak zijn de meeste omgevingsvisies nog niet vernieuwend, terwijl juist een visie vorm- en beleidsvrij is. Ze hoeven niet te lijken op de structuurvisie met een nieuwe kaft. Het mag ook een film zijn of een kist die we laten vullen met zaken die we speciaal vinden aan de gemeente, die moeten blijven, die weg mogen, die we willen uitbreiden en waar we vanaf moeten blijven. En ik weet zeker dat er dan juist veel zaken ingestopt worden die omgevingskwaliteit raken, zoals een foto van een mooi vergezicht aan de rand van het dorp. Of een verhaal uit oude tijden.
Het startpunt voor een visie zou een cultuurhistorische waardenkaart kunnen zijn. Daarop is de geschiedenis van de gemeente af te lezen. Hoe is het gebied ontstaan, gegroeid, veranderd en aangepast in de tijd. Deze kennis van het gebied zorgt voor een gedegen fundament. Vervolgens kun je de huidige situatie (letterlijk) daaroverheen projecteren, de knelpunten aangeven, maar juist ook de kwaliteiten benoemen en zo komen tot een hedendaagse waardenkaart. Op basis hiervan kunnen we een toekomstige gewenste waardenkaart gaan vormgeven. Deze drie lagen samen maken de omgevingsvisie van de gemeente.
Het is nu aan de gemeenteraad om kaders te stellen, dus advies is om dit goed op te pakken en niets uit te sluiten. Probeer de visie zo breed mogelijk uit te dragen en geef ook echt iedereen de mogelijkheid om input te leveren. Wat vinden de inwoners echt belangrijk. Filter de informatie zodat uiteindelijk een visie ontstaat waarmee we de komende tijd (in ieder geval tot 2029) aan de slag kunnen.